Description: Toneelrecensies en de andere stukken
Het publiek komt binnen, maar de voorstelling blijkt al een half uur bezig. Vervelend, maar geen probleem: de spelers Wessel Schrik en Manja Topper – in circusachtige ruimte-overalls en een raketje om hun heupen – verplaatsen het hele publiek naar Jupiter. Als je vanaf daar door een supertelescoop naar de Aarde tuurt, kijk je dertig minuten het verleden in en kunnen we toch nog het begin zien.
Die combinatie van speelsheid en natuurwetten is het kenmerk van de natuurwetenschappelijke jeugdboeken van Jan Paul Schutten. Eerder maakte Dood Paard een bewerking van zijn biologieboek Het raadsel van alles wat leeft , nu spelen ze Het mysterie van niks en oneindig veel snot – een 10+ voorstelling over natuur- en sterrenkunde.
Schrik en Top kibbelen als mensen op ruimtereis, atomen en manische verhalenvertellers. De uitleg over de oerknal, supernova’s en donkere materie is over the top, zonder de majestueuze kalmte die vaak hoort bij vertellers van Big History. Het nadeel is dat je daarmee wel erg hap-snap door de betawetenschap heen beweegt; het voordeel is dat ieder onbegrijpelijk stukje al snel weer wordt opgevolgd door een iets behapbaarder weetje.