Description: Świat, który opisujemy to świat lokalnych społeczności i zwykłych ludzi zagrożonych powodzią, ich lęków, potrzeb, ale przede wszystkim aktywności. Co nie znaczy, że inne światy, takie jak nieprzewidywalny świat władzy, czy wyrafinowany świat nauki nie będą się tu pojawiać równie często.
Świat, który opisujemy to świat lokalnych społeczności i zwykłych ludzi zagrożonych powodzią, ich lęków, potrzeb, ale przede wszystkim aktywności. Co nie znaczy, że inne światy, takie jak nieprzewidywalny świat władzy, czy wyrafinowany świat nauki nie będą się tu pojawiać równie często.
Jeśli ktoś mówi, że Wody Polskie są w stanie przeprowadzić nas suchą stopą przez powodziowe kryzysy, susze, zatrucia rzek, czy problemy wynikające ze zmian klimatu to mu, na Boga, nie wierzcie. To instytucja, która zmierza donikąd. Organizacja intelektualnie bezpłodna i merytorycznie bezradna. Quasi profesjonalny organ, który reaguje wyłącznie na zdarzenia medialne, takie jak większa powódź, czy upał, klecąc naprędce byle jakie programy. I na wszystkie bolączki ma jedno lekarstwo – budowę obiektów żeglugow
Dlaczego tak jest? Przyczyna jest prosta jak drut – upolitycznienie instytucji. Wody Polskie stworzono, jako narzędzie do realizacji wielkomocarstwowych mrzonek władzy. Przekop Mierzei Wiślanej to „mały pryszcz” – prawdziwym celem jest skanalizowanie polskich rzek na potrzeby rozdętej do absurdu żeglugi. Ma to kosztować, wg Programu Rozwoju Dróg Wodnych niemal 80 mld złotych, ale wielu ekspertów twierdzi, że wydamy kilka razy więcej. Kosmiczny plan, który pochłonie nie tylko gigantyczne publiczne środki, al