iamzero - Niets te melden sinds 2006
Het is zo warm dat ik mijn eerste kopje koffie van de dag niet op mijn eigen dakterras wil drinken tussen vier muren, maar ergens waar ik de wind kan voelen en ik meer uitzicht heb. Om 9 uur zit ik al op een terras aan het water, hemelsbreed 100 meter van mijn huis.
Er zwemmen veel vrouwen langs. Allemaal in badpak, een enkele met een plastic boeitje zodat ze niet over het hoofd wordt gezien door een boot. Ze zijn allemaal ongeveer even oud, dat wil zeggen 10, 15 jaar ouder dan ik. Een vrouw doet me aan een oudere versie van mijzelf denken. Ze heeft hetzelfde postuur, en na het zwemmen trekt ze een zwart jurkje aan, dat ik ook zou kunnen dragen. Haar haar is opgestoken net als dat van mij. Alleen haar gezicht staat wat zurig. Minder zuur dan mijn gezicht, is mijn verbe
De tafeltjes in de schaduw zijn al snel allemaal bezet. Achter mij gaan een moeder en een zoon zitten. Ik schat de zoon rond de 20. Zijn stem klinkt wat nasaal waardoor hij in eerste instantie niet heel intelligent overkomt, maar bij verder luisteren blijkt dat wel mee te vallen en is het toch vooral dat nasale dat hem parten speelt. Ze wisselen op een heel open manier gebeurtenissen uit, de jongen vertoont geen enkele onwil om dingen te delen met zijn moeder. Ik vind het fijn om naar te luisteren. Hij vert
iamzero - Niets te melden sinds 2006