Herinneringen van een dwangarbeider
“Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog begon ik in september 1939 met mijn eerste oorlogsdagboek, ik was toen 15 jaar. Toen ik in juni 1943 vanwege de arbeidsinzet als 18-jarige als dwangarbeider naar Duitsland moest ben ik een nieuw dagboek begonnen. Ondanks het verbod heb ik dat kunnen bijhouden in Berlijn en Neder-Silezië waar ik in fabrieken moest werken. Na de bevrijding door het Rode Leger kon ik 26 juni 1945 eindelijk mijn thuisreis aanvangen. Op 25 juli 1945 sloot ik mijn oorlogsdagboeken af.
In 764 Dagen heeft Margreet Lenstra op basis van de oorlogsdagboeken van en de vele gesprekken met haar vader zijn tijd als dwangarbeider in Duitsland beschreven. Het was een heftige tijd door het gedwongen werk, sabotage, treiterij, tientallen bombardementen. Maar ook van honger, ziekte en verlangen naar huis. Een tijd van vriendschappen met mededwangarbeiders uit onder andere Nederland, België, Tsjecho-Slowakije en Frankrijk en het overlijden van vrienden. Ook zijn verboden contacten met joodse dwangarb